پرخاشگری کلامی به رفتاری اطلاق می‌شود که شخص اقدام به ناسزاگویی،

توهین، لقب‌گذاری کنایه‌ای برای افراد و تهدیدهای نژادی می‌کند.

طی این پژوهش که از نخستین تحقیقات در نوع خود است، محققان نسبت

(2D:4D) را به عنوان معیاری برای در نظر گرفتن میزان قرارگیری جنین در برابر

تستوسترون و شاخصی برای پرخاشگری کلامی در نظر گرفتند.

پیش از این، تحقیقی جداگانه با عنوان

" The Effect of Prenatal Sex Hormones on the Development of Verbal Aggression "

توسط محققان دانشگاه میشیگان و تنسی انجام گرفت که نتایج به دست

آمده حاکی از آن بود که می‌توان نسبت (2D:4D ) را به عنوان مقیاسی در میزان

قرارگیری با آندروژن‌های (تستوسترون نیز نوعی آندروژن است) دوران جنینی

در نظر گرفت و علاوه بر این، چندین تحقیق نیز رابطه بین نسبت (2D:4D )

و ویژگی‌های اخلاقی و جسمانی متفاوت را نشان داده است.

پژوهشگران طی این تحقیق جدید، نسبت بلندی انگشت حلقه و سبابه چندین

بزرگسال را اندازه‌گیری کردند، سپس از آنها خواستند تا پرسشنامه‌های "HEXACO"

را در رابطه با بروز رفتارهای پرخاشگرانه خود تکمیل کنند.

"هگزاکو" آزمون شخصیت است که اختصار صداقت، فروتنی، تهییج پذیری،

برونگرایی، سازگاری، وظیفه‌شناسی و گشودگی به تجربه است.

این تیم تحقیقاتی دریافتند مردان و زنانی که نسبت (2D:4D ) کوچکتری

داشتند، بر اساس جواب پرسشنامه‌های خودشان، از نظر کلامی پرخاشگرتر بودند.

به گفته دکتر "آلیسون شاو"، یافته‌های این پژوهش از نخستین گام‌هایی

برای درک بهتر علل زیست شناختی و روند رفتارهای پرخاشگرانه کلامی

است که می‌تواند راهکارهای پیشگیرانه موثرتری را برای مهار اینگونه رفتارها در اختیار محققان قرار دهد.

دانشمندان تراشه کوچکی با قابلیت کاشت داخل بدن انسان ساخته‌اند که به دستگاه

موبایل شما اعلام می‌کند زمانی که در معرض ابتلا به سکته‌های قلبی قرار دارید،

یک پیامک هشدار دهنده ارسال کند.

این تراشه 14 میلیمتری قادر است 5 نوع علامت هشدار دهنده از

حملات قلبی از جمله افزایش فشار پروتئین‌های تروپینین را تشخیص دهد.

این دستگاه الکترونیکی بسیار سبک همچنین توانایی سنجش گلوکز، لاکتوز و

سطوح ATP را در بدن دارد. هدف اصلی از ساخت این دستگاه بررسی وضعیت خون

در بدن انسان است و برای آن وظایف دیگری از جمله احتمال ابتلا به دیابت در نظر گرفته شده است.

به گفته دانشمندان سوئیسی، این حسگر همچنین می‌تواند مقدار دقیق دارو که

بدن به آن نیاز دارد را برای بیماران سرطانی مشخص کند.

پزشکان می‌توانند این تراشه هوشمند را زیر پوست بدن کار بگذارند. این تراشه

از طریق فناوری ارتباطی بلوتوث با دستگاه‌های موبایلی از جمله گوشی‌های

هوشمند ارتباط برقرار می‌کند و نتایج حاصل از آخرین بررسی‌های خود را به آن انتقال می‌دهد.

شب حادثه  در منزل خاله جون  در روستا میهمان  بودیم .

یک  دختر خاله  داشتم  که 14  سال  ازدواج کرده بودند اما صاحب  فرزند  نشده بودند .

آن شب  دختر خاله ام  به نزد مامانم  آمد و با کلی  خواهش  و التماس  ، 

درخواست  نمود تا  مرا  به خانه خویش  ببرد.  مامانم  اجازه

داد  ولی من  از رفتن  دوری  می کردم  و دوست  نداشتم  بروم . تا اینکه مامانم  مرا  در آغوش  گرفت

  و بوسه ای  بر روی  گونه ام  زد و درگوشم   جملاتی  مهربانانه   نجوا  کرد  وگفت: اگر مامانو  

دوست داری  همراه  خاله جون  برو  خونه شون و صبح  بیا  پیش ما. مامان گفت:

 دخترم  خونه شون  خیلی  قشنگ  است.

با  حرف های  مامان  من کمی  قانع  شدم   که  همراه  دختر خاله ام  بروم.

ما به خانه ایشان  رسیدیم  چون  5 سال  بیشتر  نداشتم  و آن ها  تعداد زیادی  اسباب بازی

  داشتند ، ساعتی  با  آن ها  سرگرم  شدم.بعد از  دو ساعتی  بهانه گیری های  من 

شروع  شد . آن ها  تصمیم  گرفتند  مرا با  تاب دادن  سرگرم  کنند.  تا  اینکه  برادر  دو قلوی

   شوهر  دختر  خاله ام  به خانه شان  آمد  و از آن جایی  که من   تا آن  زمان  دو  قلو 

ندیده  بودم  محو  دیدن  آن ها شدم  و مدام  می پرسیدم: چرا   این  آقا  دو تا  شد ؟

آن  هم  مثل  هم ،  و آن  دو  که  سر شوق  آمده بودند دوباره  با  تاب بازی و قایم موشک 

مرا سرگرم کردند . تا اینکه شام  آماده شد . بعد از صرف  شام   من  کنار  دختر خاله ام

خوابیدم  ،ولی  چون  جایم  عوض شده  بود  خوابم نمی برد.

بلاخره  دختر  خاله ام  برایم  قصه ی  خاله پیرزن مهربون  و حیوانات   نا خوانده  . 

تقریبا   بیشتر  داستان را شنیدم  و قسمت پایانی  داستان  خوابم برد.

هنوز  هوا تاریک  بود  و کمانم   تازه  اذان  گفته بودند  که  با  صدای   وحشتناک در

حیاط از خواب پریدم . خانه  آن ها  ویلایی بود  و مسیر اتاق تا  در  حیاط  زیاد  بود .

کسی  که  پشت  در  بود  در را  به  شدت  می کوبید . (( انگار  سر آورده بود)) این جمله 

را دختر خاله ام  گفت.دختر خاله از جایش  بلند شد تا  در را باز کند  ، من  هم  به  دنبالش 

به طرف  در  رفتم.  در را که  گشودیم :  خدایا  چی  می دیدیم؟

دخترخاله  دیگرم  که  هنوز 13 ساله  بود  نمایان  شد   در صورتی  که  به  شدت  گریه  می کرد .

با دیدن این  صحنه دختر  خاله  ی  بزرگترم  از خواهرش  پرسید : کسی  تو را زده؟ اتفاقی  افتاده؟

  بگو  دق مرگ  شدم؟  و او  با  صدای  حزن انگیز  و غو آلود سخنانی را  در  گوش 

خواهرش  نجوا کرد و دیدم  هر دو  با صدای  بلند  شروع به گریه  کردند. و خدا  خدا  می گفتند 

نمی دانستم  واقعا  چه اتفاقی افتاده؟؟  و برای  چی  گریه  می کنند. دست  مرا گرفتند 

و به سرعت  داخل  اتاق  بردند و پیراهن  سیاه بچگانه ای  را بر تنم  پوشاندند و خودشان 

نیز  لباس  مشکی  پوشیدند.

من  مدام می پرسیدم  مگه  چه اتفاقی  افتاده و کجا  می رویم ولی  آن ها  گریه می کردند

و می گفتند :  باید  به خانه ی خاله  جون برگردیم. آن ها  به سرعت  راه را طی  می کردند 

و فراموش کرده بودند که  من کودکم و توان  سرعت  آن ها را ندارم. من تمتم راه را  دویده

بودم  و نفس نفس  می زدم. به سر میلان  خانه  خاله  جون  رسیدیم  هوا روشن شده بود  .

جمعیتی  انبوه  از درب منزل  خاله جان  تا میدان روستا  موج می زد .

دختر خاله ها نگران  دست مرا رها کردند و به طرف  منزل  مادرشان  دویدند. من هم از  صدای 

جیغ  و شیون  اطراف  گریان  شده بودم. نمیدانستم  چکار کنم ؟ به طرف  خانه  خاله  دویدم .

اما  کسی  را  در منزل  خاله  ندیدم . به طرف  خواهر کوچولویم  رفتم  او در حال  گریه 

کردن  بود . گویا از  ماجرا  باخبر بود و فقط  من هنوز  چیزی  نمی دانستم. او را با اسباببازی هایش

  ساکت کردم  و عروسکی بدستش  دادم، وقتی  ساکت  شد به طرف  درب  حیاط  دویدم  .

هیچ کس  نبود. تا میدان  هم آمدم  اما  کسی  را ندیدم.

جمعیت  از میدان  دور  بود  و به  طرف  قبرستان  می رفتند و فقط  صدای های  گریه  و

شیون  و لا اله الا الله به  گوش  می رسید.

                                             ادامه دارد..................